De oorsprong van het veldrijden is militair getint, een eeuw geleden
was het immers gemakkelijker om door het veld te manoeuvreren met een
fiets dan te paard. Paarden hielden het fysiek ook minder lang uit in de
akkers en velden en zo kregen regimenten een wielerselectie toebedeeld.
Uit dat gegeven ontstonden sportieve vertakkingen en werden in 1900
in Frankrijk de eerste wedstrijden cross country cyclo-pédestre
georganiseerd. Het eerste wereldkampioenschap veldrijden vond pas plaats
in 1950 in Parijs, daarvoor was er wel een officieus
wereldkampioenschap in Suresnes.
Van 1950, toen het veldrijden officieel erkend werd als onderdeel van
de wielersport, tot 1958 waren het telkens Fransen die konden juichen.
In 1953 was zelfs het volledig podium Frans gekleurd. Daarna kwamen de
Italianen, de Duitsers en uiteraard de Belgen met ErikDe Vlaeminck in de
hoofdrol.
In 1966 was het Erik De Vlaeminck die als eerste Belg het
wereldkampioenschap op zijn naam wist te schrijven in het Spaanse
Beasain voor de Zwitser Herman Gretener en de Duitser Rolf Wolfshohl. In
1967 zou Renato Longo (Ita) voor de vierde en laatste keer
wereldkampioen worden en dan begon de reeks van Erik De Vlaeminck met
zes zeges op rij. Van 1968 tot 1975 hing de regenboogtrui steeds om de
schouders van een Belg, in 1974 was het Albert Van Damme die op
33-jarige leeftijd zijn eerste en enige wereldtitel behaalde, een jaar
later mocht Roger De Vlaeminck vieren in het Zwitserse Melchnau.
Erik De Vlaeminck, eerste Belgische wereldkampioen veldrijden
Van 1976 tot 1979 was het telkens Albert Zweifel (Zwi) die zich de
beste toonde op het WK, opmerkelijk was dat de nummer 2 ook steevast een
Zwitser was met drie keer Peter Frischknecht en één keer Gilles Blaser.
Roland Liboton stopte de reeks van Zweifel af in diens eigen Wetzikon.
Zes jaar later zou Zweifel nog een vijfde en laatste keer het WK winnen
op Belgische bodem in Lembeek.
De nationaliteiten werden afgewisseld tot 1998 toen de Belgen 10 keer
wereldkampioen werden in 12 volgende edities. Enkel Richard Groenendaal
(Ned) in 2000 en Lars Boom (Ned) in 2008 konden de reeks van de Belgen
doorbreken. De laatste twee edities werden gewonnen door de Tsjech
Zdenek Stybar.
Weetjes
|
Het veldrijden heeft zijn succes in grote mate te danken aan Octave
Lapize (Fra), die na zijn eindoverwinning in de Ronde van Frankrijk 1910
te kennen gaf dat hij zijn succes te danken had aan de trainingen in
het veld tijdens de winter. |
De allereerste winnaar van het WK veldrijden was een Fransman, Jean Robic. |
Jean Robic won in 1947 de Ronde van Frankrijk voor Fachleitner (Fra) en Brambilla (Ita).
|
In 1957 werd het WK veldrijden voor het eerst georganiseerd in België, Edelare.
|
In 1971 werd het WK veldrijden voor het eerst georganiseerd in Nederland, Apeldoorn.
|
Van 1967 tot 1993 werden er wereldkampioenschappen voor de amateurs
en liefhebbers gehouden. Deze werden vervangen door het WK voor
beloften. |
In 1976 werd voor het eerst een WK voor junioren georganiseerd. |
Hennie Stamsnijder (Ned) reed als voorbereiding op het WK van 1981
de Dauphiné Libéré en de Ronde van Frankrijk. Met zo'n zwaar koersschema
hoopte hij mee te kunnen dingen naar de wereldtitel in het veld. De
Ronde van Frankrijk zou hij niet uitrijden, maar op 22 februari 1981
wordt hij wereldkampioen in het veld in Tolosa, Spaans Baskenland voor
Roland Liboton en Albert Zweifel (Zwi) |
België heeft de meeste wereldkampioenen afgeleverd met 26 stuks. |
Nederland heeft tot nu toe vijf wereldkampioenen afgeleverd |
Erik De Vlaeminck heeft met een totaal van zeven de meeste wereldtitels binnengehaald.
|
Bart Wellens, Zdenek Stybar en Niels Albert zijn de nog actieve
veldrijders die de meeste wereldtitels op hun palmares hebben staan, elk
2.
|
In 2013 vond het WK voor het eerste buiten Europa plaats in Louisville, de Verenigde Staten. |
Belgische wereldkampioenen - 27
|
Jaar
|
Plaats
|
Erik De Vlaeminck |
1966 |
Beasain, Spanje |
Erik De Vlaeminck |
1968 |
Luxemburg, Luxemburg |
Erik De Vlaeminck |
1969 |
Magstadt, Duitsland |
Erik De Vlaeminck |
1970 |
Zolder, België |
Erik De Vlaeminck |
1971 |
Apeldoorn, Nederland |
Erik De Vlaeminck |
1972 |
Praag, Tsjechoslowakije |
Erik De Vlaeminck |
1973 |
Londen, Groot-Brittannië |
Albert Van Damme |
1974 |
Vera de Bidasoa, Spanje |
Roger De Vlaeminck |
1975 |
Melchnau, Zwitserland |
Roland Liboton |
1980 |
Wetzikon, Zwitserland |
Roland Liboton |
1982 |
Lanarvily, Frankrijk |
Roland Liboton |
1983 |
Birmingham, Groot-Brittannië |
Roland Liboton |
1984 |
Oss, Nederland |
Danny De Bie |
1989 |
Pontchâteau, Frankrijk |
Paul Herygers |
1994 |
Koksijde, België |
Mario De Clercq |
1998 |
Middelfart, Denemarken |
Mario De Clercq |
1999 |
Poprad, Slowakije |
Erwin Vervecken |
2001 |
Tabor, Tsjechië |
Mario De Clercq |
2002 |
Zolder, België |
Bart Wellens |
2003 |
Monopoli, Italië |
Bart Wellens |
2004 |
Pontchâteau, Frankrijk |
Sven Nys |
2005 |
Sankt Wendel, Duitsland |
Erwin Vervecken |
2006 |
Zeddam, Nederland |
Erwin Vervecken |
2007 |
Hooglede-Gits, België |
Niels Albert |
2009 |
Hoogerheide, Nederland |
Niels Albert |
2012 |
Koksijde, België |
Sven Nys |
2013 |
Louisville, USA |
Roland Liboton wint zijn vierde en laatste WK (bij de profs) in het Nederlandse Oss
Belgische WK organisaties - Plaats
|
Jaar
|
Wereldkampioen
|
Edelare |
1957 |
André Dufraisse (Fra) |
Overboelare |
1964 |
Renato Longo (Ita) |
Zolder |
1970 |
Erik De Vlaeminck |
Lembeek |
1986 |
Albert Zweifel (Zwi) |
Koksijde |
1994 |
Paul Herygers |
Zolder |
2002 |
Mario De Clercq |
Hooglede-Gits |
2007 |
Erwin Vervecken |
Koksijde |
2012 |
Niels Albert
|
Jaar
|
Plaats
|
Wereldkampioen
|
1950 |
Parijs, Frankrijk |
Jean Robic (Fra)
|
1951 |
Luxemburg, Luxemburg |
Roger Rondeaux (Fra)
|
1952 |
Genève, Zwitserland |
Roger Rondeaux (Fra) |
1953 |
Quato, Spanje |
Roger Rondeaux (Fra) |
1954 |
Crenna, Italië |
André Dufraisse (Fra)
|
1955 |
Saarbrücken, Saarland |
André Dufraisse (Fra) |
1956 |
Luxemburg, Luxemburg |
André Dufraisse (Fra) |
1957 |
Edelare, België |
André Dufraisse (Fra) |
1958 |
Limoges, Frankrijk |
André Dufraisse (Fra) |
1959 |
Genève, Zwitserland |
Renato Longo (Ita)
|
1960 |
Tolosa, Spanje |
Rolf Wolfshohl (Dui)
|
1961 |
Hannover, Duitsland |
Rolf Wolfshohl (Dui) |
1962 |
Esch-sur-Alzette, Luxemburg |
Renato Longo (Ita) |
1963 |
Calais, Frankrijk |
Rolf Wolfshohl (Dui) |
1964 |
Overboelare, België |
Renato Longo (Ita) |
1965 |
Cavaria, Italië |
Renato Longo (Ita) |
1966 |
Beasain, Spanje |
Erik De Vlaeminck
|
1967 |
Zürich, Zwitserland |
Renato Longo (Ita) |
1968 |
Luxemburg, Luxemburg |
Erik De Vlaeminck |
1969 |
Magstadt, Duitsland |
Erik De Vlaeminck |
1970 |
Zolder, België |
Erik De Vlaeminck |
1971 |
Apeldoorn, Nederland |
Erik De Vlaeminck |
1972 |
Praag, Tsjechoslowakije |
Erik De Vlaeminck |
1973 |
Londen, Groot-Brittannië |
Erik De Vlaeminck |
1974 |
Vera de Bidasoa, Spanje |
Albert Van Damme
|
1975 |
Melchnau, Zwitserland |
Roger De Vlaeminck |
1976 |
Chazay-d'Azergues, Frankrijk |
Albert Zweifel (Zwi)
|
1977 |
Hannover, Duitsland |
Albert Zweifel (Zwi) |
1978 |
Amorebieta, Spanje |
Albert Zweifel (Zwi) |
1979 |
Saccolongo, Italië |
Albert Zweifel (Zwi) |
1980 |
Wetzikon, Zwitserland |
Roland Liboton
|
1981 |
Tolosa, Spanje |
Hennie Stamsnijder (Ned)
|
1982 |
Lanarvily, Frankrijk |
Roland Liboton |
1983 |
Birmingham, Groot-Brittannië |
Roland Liboton |
1984 |
Oss, Nederland |
Roland Liboton |
1985 |
München, Duitsland |
Klaus-Peter Thaler (Dui)
|
1986 |
Lembeek, België |
Albert Zweifel (Zwi) |
1987 |
Mlada Boleslav, Tsjechoslowakije |
Klaus-Peter Thaler (Dui) |
1988 |
Hägendorf, Zwitserland |
Pascal Richard (Zwi)
|
1989 |
Pontchâteau, Frankrijk |
Danny De Bie
|
1990 |
Getxo, Spanje |
Henk Baars (Ned)
|
1991 |
Gieten, Nederland |
Radomir Simunek (Tsj)
|
1992 |
Leeds, Groot-Brittannië |
Mike Kluge (Dui)
|
1993 |
Corva, Italië |
Dominique Arnould (Fra)
|
1994 |
Koksijde, België |
Paul Herygers |
1995 |
Eschenbach, Zwitserland |
Dieter Runkel (Zwi)
|
1996 |
Montreuil, Frankrijk |
Adrie van der Poel (Ned)
|
1997 |
München, Duitsland |
Daniele Pontoni (Ita)
|
1998 |
Middelfart, Denemarken |
Mario De Clercq
|
1999 |
Poprad, Slowakije |
Mario De Clercq |
2000 |
Sint-Michielsgestel, Nederland |
Richard Groenendaal (Ned)
|
2001 |
Tabor, Tsjechië |
Erwin Vervecken
|
2002 |
Zolder, België |
Mario De Clercq |
2003 |
Monopoli, Italië |
Bart Wellens |
2004 |
Pontchâteau, Frankrijk |
Bart Wellens |
2005 |
Sankt Wendel, Duitsland |
Sven Nys
|
2006 |
Zeddam, Nederland |
Erwin Vervecken |
2007 |
Hooglede-Gits, België |
Erwin Vervecken |
2008 |
Treviso, Italië
|
Lars Boom (Ned)
|
2009 |
Hoogerheide, Nederland |
Niels Albert
|
2010 |
Tabor, Tsjechië |
Zdenek Stybar (Tsj)
|
2011 |
Sankt Wendel, Duitsland |
Zdenek Stybar (Tsj) |
2012 |
Koksijde, België |
Niels Albert |
2013 |
Louisville, USA |
Sven Nys |
Meeste overwinningen - Land
|
Overwinningen
|
België |
27 |
Frankrijk |
10 |
Zwitserland |
7 |
Italie |
6 |
Duitsland |
6 |
Nederland |
5 |
Tsjechië |
2 |
Tsjechoslowakije |
1 |
Meeste overwinningen - Individueel
|
Overwinningen
|
Erik De Vlaeminck |
7 |
André Dufraisse (Fra) |
5 |
Renato Longo (Ita) |
5 |
Albert Zweifel (Zwi) |
5 |
Roland Liboton |
4 |
Rolf Wolfshohl (Dui) |
3 |
Mario De Clercq |
3 |
Erwin Vervecken |
3 |
Roger Rondeaux (Fra) |
2 |
Klaus-Peter Thaler (Dui) |
2 |
Bart Wellens |
2 |
Niels Albert |
2 |
Zdenek Stybar (Tsj) |
2 |
Sven Nys |
2 |
Aantal organisaties per land
|
Aantal
|
België |
8 |
Frankrijk |
8 |
Spanje |
7 |
Duitsland |
7 |
Zwitserland |
6 |
Italië |
6 |
Nederland |
6 |
Luxemburg |
4 |
Groot-Brittannië |
3 |
Tsjechië |
2 |
Tsjechoslowakije |
2 |
Denemarken |
1 |
Slowakije |
1 |
Saarland |
1 |
Organisaties op dezelfde plaats
|
Aantal
|
Luxemburg, Luxemburg |
3 |
Genève, Zwitserland |
2 |
Zolder, België |
2 |
München, Duitsland |
2 |
Pontchâteau, Frankrijk |
2 |
Tabor, Tsjechië |
2 |
Sankt Wendel, Duitsland |
2 |
Koksijde, België |
2 |
|