September

In de eerste maand van het nieuwe crossseizoen waren het vooral de Amerikaanse crossen die hoogtij vierden.

Baltimore, Redmond, Las Vegas, Rochester waren maar enkele van de crossen die plaatsvonden over de Atlantische Oceaan. Ook enkele Europeanen trokken over de plas en zagen dat beloond met overwinningen. Frattini (Ita), maar vooral Mourey (Fra) graaiden hun crossje(s) mee.

De eerste veldrit op Belgische bodem vond plaats in Erpe-Mere. Sven Nys stond er meteen en won. Een voorbode voor wat er verder op het seizoen nog te wachten stond. Ook Neerpelt, de eerste cross van de Fidea Cyclocross Classics, ging naar Nys.

Geen Niels Albert in de eerste crossen. Een knieblessure verstoorde zijn seizoensbegin.

Stybar had zich tot dan nog afzijdig gehouden in de Belgische crossen en begon zijn seizoen in zijn thuisland. Stribo was meteen voor de Tsjech en enkele dagen later kon hij ook vieren in de eerste manche van de Toi Toi Cup met Lourey.

Oktober

In het begin van Oktober werd in Namen de eerste cross van de GvA gereden. België verwelkomde Stybar, die voor het eerst op de heilige crossbodem zou rijden en de degens zou kruisen met Sven Nys.

Voor Nys werd Namen echter een cross om vlug te vergeten. Bij het begin van de wedstrijd schoot hij uit zijn klikpedaal, raakte nooit meer vooraan en gaf zelfs op. Stybar verging het heel wat beter en bepaalde samen met Pauwels en Vantornout de wedstrijd. Stybar haalde het laken naar zich en toonde dat hij ook meteen op Belgische bodem kon winnen.

Enkele Amerikaanse en één Tsjechische cross werden verreden tussen de eerste manche van de GvA en de Superprestige. Powers, Johnson, Trebon en Summerhill waren succesvol in eigen land. Pfingsten won in Unicov. Een Duitse naam die we nog een paar keer zouden tegenkomen dit seizoen, al werd die meestal na enkele ronden in de cross niet meer omgeroepen.

Ruddervoorde was het decor voor de eerste Superprestige en ook hier toonde Stybar dat het seizoensbegin voor hem ging worden. Al vroeg in de wedstrijd bepaalde hij het tempo met Bart Aernouts, liet hem uiteindelijk ter plekke en finishte solo. In Ardooie was het weer raak en ook in Aigle met de eerste wereldbekercross stond er geen maat op de Tsjech. Het spannendste moment in Zwitserland kwam er toen het Tsjechische volkslied even werd omgedoopt tot een Brabançonne.

Een week na de eerste wereldbekercross was het de beurt aan Plzen voor nummer twee. Het thuispubliek inspireerde Stybar om op vier ronden van het einde te versnellen. Pauwels was de enigste die kon volgen, maar op één ronde van het einde moest ook hij er aan geloven. Opnieuw stond de Tsjech op het hoogste schavotje.

In Woerden stak Tom Meeusen een eerste keer de neus aan het venster, in Tabor eerde Radomir Simunek zijn overleden vader en in Zonhoven kwamen we opnieuw een Tsjech tegen. Jawel: Zdenek Stybar.
Oktober werd een topmaand voor de wereldkampioen. Vraag was of hij die resultaten ook zou kunnen doortrekken…

November

Je kan je geen mooiere opener van een nieuwe crossmaand inbeelden dan de Koppenberg in Oudenaarde. Het is een absolute klassieker en het favoriete speelterrein van Sven Nys.

Het duurde niet lang of de wedstrijd lag in zijn definitieve plooi. In de eerste ronde en na een versnelling van Nys moest iedereen zijn meerdere erkennen in de koning van de Koppenberg. Nys had aan de streep genoeg tijd om een feestje te bouwen en hield de rest op minstens één minuut. Voor het eerst zagen we ook dat Stybar niet onklopbaar was. Op de flanken van de Koppenberg gaf hij ruim twee minuten prijs.

Ronse was voor Nys en ook Niel schreef hij bij op zijn indrukkwekend palmares. In Dottenijs was Mourey aan het feest en een dag later stond met Hamme-Zogge de tweede manche van de Superprestige op het programma.

In November hielpen de weergoden de spektakelwaarde van de crossen een handje. Ze toverden de parkoersen om in drassige modderpoelen. Spek naar de bek van Nys die rustig van start ging in Hamme-Zogge, maar op het gepaste moment de wedstrijd in handen wist te nemen. Vantornout zorgde in de laatste ronde dat Niels Albert moest passen en kreeg enkel Nys met zich mee. Al lijkt die ‘enkel’ wel een foute weerklank te hebben, want Nys manoeuvreerde zich voorbij de spichtige West-Vlaming en won.

Sunweb-Revor kende geen superjaar. De druk tijdens elke wedstrijd lag op de schouders van Vantornout, daar de rest van de troepen het steeds liet afweten. In Hasselt werd de onmacht van het team van Jurgen Mettepenningen tot een hoogtepunt gevoerd. In de eerste bocht al kende Klaas problemen, maar kon dat nog opvangen door de dranghekkens. Een bocht later lag hij op de grond en mocht hij een kruis maken over de wedstrijd. Zlamalik katapulteerde zichzelf over zijn stuur en zorgde voor oponthoud bij Sven Vanthourenhout, die ook later niet van pech gespaard bleef. Hasselt kende een mooie winnaar met iemand die liever met de benen spreekt, Kevin Pauwels.

Houdt er iemand een lijstje bij van de overige crossen? Want ook in Duitsland, de Verenigde Staten, Frankrijk en zelfs Japan werden er rondjes gedraaid in het veld.

Koksijde betekende de eerste overwinning voor Albert en een dag later moesten de veldrijders naar Gieten, Nederland voor de vijfde manche van de Superprestige. De ene dag is duidelijk de andere niet en Albert verdween uit de wedstrijd. Wellens trekt op één of andere manier het noodlot steeds naar zich toe en kwam ongelukkig ten val. Ook Nys had het niet getroffen, een afgebroken pedaal was zijn deel. Meeusen won de spurt voor Simunek en Sven Vanthourenhout.

December

Voor de vierde wedstrijd in de wereldbeker trokken de veldrijders naar Spanje en Igorre. Iedereen verscheen aan de start, al was daar voor sommigen een privévlucht voor nodig. Mourey en Albert toonden zich de sterksten en die laatste liet de Fransman achter om alleen over de streep te komen.

Diezelfde dag maakte Lars Boom zijn eerste opwachting in Leudelange en won meteen.

In Asteasu graaide Nys de winst mee en in Essen prijkte hij opnieuw helemaal bovenaan. Albert leek daar op weg naar de zege, maar een lekke band gooide roet in het eten.

Overijse telt niet mee voor een klassement, maar wordt wel als een klassieker in de crosswereld gezien. Ook Lars Boom stond aan de start, al was dat met getemperde ambities. De Nederlander strooide iedereen zand in de ogen toen hij verklaarde dat hij niet uit was op een goede uitslag, want in geen tijd reed hij van de derde rij naar voren. Hij zakte even weg in de cross, kwam toen weer opzetten maar had uiteindelijk af te rekenen met een lekke band. Een zevende stek tussen de ‘groten’, dat beloofde alleszins voor later. Opnieuw was Sven Nys de beste van de dag. Voor de mensen die een lijstje bijhouden: dat deed hij voor de derde keer in Overijse.

Wetzikon is wel een naam die bij veel mensen een belletje doet rinkelen. Christian Heule was er de beste.

Antwerpen, de derde wedstrijd van de Fidea Cyclocross Classics, werd een prooi voor Radomir Simunek. In Kaltmhout maakte Tom Meeusen duidelijk dat hij de toekomst is voor de volgende seizoenen. In een spurt versloeg hij Sven Nys.

De zesde manche van de wereldbeker ging Nederlands getint worden. In December werd het een vast patroon dat de omlopen met sneeuw en ijs bedekt waren en zo ook in Zolder.
Boom toonde meteen dat hij gekomen was om te winnen en kwam dan ook vlug in de spits van de wedstrijd. Een probleem met een losspringende ketting speelde hem nog even parten, maar toen dat euvel van de baan was kon hij er echt aan beginnen. Niemand kon Boom bijhouden. Albert probeerde nog alles uit de kast te halen, maar de Nederlander bezweek niet onder de druk en won.

Op het einde van 2010 stond er nog een Superprestige en GvA wedstrijd op het menu. Diegem en Loenhout.

Diegem is een avondcross en dan moeten er uiteraard maatregelen getroffen worden. 30.000 euro aan verlichting werd meegezeuld. Stybar stond weer aan de start na zijn blessure. Over zijn toekomst was er toen nog geen duidelijkheid. Bij Sven Nys wel,  hij tekende een nieuw contract bij Landbouwkrediet tot 2014. Nys en Albert waren de sterksten in cross en reden weg van de rest.  Kettingproblemen voor Nys zorgden ervoor dat Albert naar de zege kon fietsen.

In Loenhout zagen we bijna een exacte kopie van Diegem. Weer waren Albert en Nys de besten. Weer was de zege voor Albert en weer had Nys af te rekenen met pech. Een overenthousiaste mechanieker lag aan de basis van zijn tuimelperte in de materiaalpost. Albert was gaan vliegen.
In Bredene toonde Stybar dat hij er weer stond en won voor Nys en Albert.

Mourey bleef ondertussen .winnen in het oude en nieuwe jaar : Dagmersellen, Pétange, Bussnang, telkens was de Fransman de beste.

Januari

Het nieuwe jaar 2011 werd feestelijk geopend door een cross in Baal. Boom verdween al snel door een val. Hij hield er een flinke bloeduitstorting aan over. Na de tussenspurt voor de GvA, waar Nys de drie punten verzilverde, reden de twee besten met Stybar en Nys weg. In een spannende finale kwam de Belg op het gepaste moment voorbij de Tsjech en hield stand tot de meet.

Er werd al uitgekeken naar het Belgisch kampioenschap en in Tervuren kon iedereen al eens tonen of hij er zou staan. Rob Peeters kwam als eerste op kop, misschien geïnspireerd door het feit dat nog nooit iemand van Telenet-Fidea kon juichen in een Fidea Cyclocross Classics – cross. Bart Wellens trok het noodlot weer naar zich toe en belande op beide knieën na een val. Hij verdween uit de wedstrijd. Albert was de eerste om de kloof te dichten en reed even later alleen zijn rondjes. Nys was opgeschoven als eerste achtervolger, maar kon de kloof niet dichten. Albert kon vieren en toonde dat hij op het juiste moment in topvorm was.

Het Belgische kampioenschap beloofde vuurwerk, maar na twee ronden was de wedstrijd al gereden. Er was niets te doen aan Niels Albert, die vlot op weg was naar de titel. Nys zakte volledig weg en gaf er zelfs de brui aan. Ziektekiemen bleken de boosdoener voor de fletse prestatie te zijn. Ook bij Tom Meeusen hadden de beesjes voor averij gezorgd. Een griepje wou zijn koffers niet pakken en ook Meeusen gaf op.
Albert had duidelijk andere problemen : superbenen. Hij reed naar zijn eerste driekleur bij de profs. Seizoen geslaagd, dixit Albert.

België was uiteraard niet het enigste land dat zijn kampioenschappen hield. Stybar was de dag ervoor al Tsjechisch kampioen geworden, Heule won in Zwitserland, Mourey in Frankrijk, Walsleben in Duitsland en Lars Boom werd voor de vijfde opeenvolgende keer kampioen van Nederland. Het laatste kunstje voor hij zich zou richten op het wegseizoen. De naam Boom werd daarna vooral nog uitgesproken in de discussie of hij al dan niet zou moeten starten op het WK in Sankt-Wendel.

Otegem wordt als de herkansing op het BK gezien, al is dat teveel eer. Pauwels won voor Vantornout en Vanthourenhout.

Voor het WK op Duitse bodem stonden er nog twee wereldbekerwedstrijden op de kalender: Pontchateau en Hoogerheide.

Stybar zorgde in de aanloop van Pontchateau even voor een relletje toen hij verstek gaf . Hij wou zich volledig richten op het WK en koos voor een verlengd verblijf op Mallorca.

Een wegwedstrijd in Pontchateau maakte het moeilijk om voor een afscheiding te zorgen, maar dat lukte Albert en Pauwels toch. Ronde na ronde duurde het langer om het knopje van de chronometer in te duwen. Een spurt moest de winnaar aanduiden en het was Pauwels die Albert het nakijken gaf.

Voor de laatste wedstrijd van de wereldbeker maakten de veldrijders een stop in Zonnebeke. Rob Peeters had goede benen in de kasteelcross en ging er halfweg koers vandoor. Niemand kon volgen en de eerste zege voor Peeters was binnen.

In Hoogerheide reed Albert naar de overwinning en werd zo eindwinnaar in de wereldbeker. Albert mocht als topfavoriet naar het WK afzakken.

De Belgen moesten een blok vormen voor het WK, maar Klaas Vantornout  besloot meteen een bommetje te gooien. Neen, hij was het nog niet vergeten dat in Tabor Nys de kloof op hem dichtte met Stybar in het wiel. Een vermeende overwinning door zijn neus geboord. Ook Bart Wellens maakte meteen duidelijk waar het om draaide. Pauwels en Stybar rijden volgend seizoen niet meer voor Telenet-Fidea en konden dus niet meer op de steun van Wellens rekenen. Hij ging voluit voor een nieuwe wereldtitel.

Nys verwoorde het Belgische blok zo : “Het zijn zeven ego’s die alle zeven willen winnen. Zelfs jongens die al een heel jaar niet gewonnen hebben. Dat mag en kan, maar dat maakt het wel complex.” En wie ontliep aan al de heisa: Zdenek Stybar, de enige uitdager van de Belgen.

De Tsjech zat meteen waar hij moest zitten in Sankt-Wendel en sleurde een bataljon Belgen met zich mee. Voor Albert was de wedstrijd al vlug voorbij na een lekke band. Hij zou nooit meer in de wedstrijd komen. Nys en Stybar zonderden zich af, maar op vier ronden van het einde reed nog één man in de spits. Stybar kon steeds verder uitlopen en reed naar zijn tweede wereldkampioenentrui op rij. De Belgen de mond gesnoerd heet dat.

Februari

De laatste maand had nog twee GvA’s en evenveel Superprestiges in petto, maar werd op gang geschoten met Maldegem en een zege voor Nys.

In Lille toonde Pauwels nogmaals dat hij de kloof op de top gedicht heeft. Hij won in een spannende spurt met een banddikte voor Stybar. Oostmalle moest beslissen over de winnaar van de GvA. Twee punten was het verschil tussen Nys en Pauwels.

Degene die de minste fouten maakt komt automatisch naar voren in de cross en wint. Dat scenario werd toegepast in Hoogstraten. Nys maakte de minste fouten, terwijl zijn tegenstanders niet gespaard bleven van valpartijen en andere foutjes. Nys won en kroonde zich met nog één wedstrijd in de Superprestige al tot eindwinnaar. Hij deed dat voor een tiende keer.

In Middelkerke werd de ban voor Sunweb-Revor en Klaas Vantornout eindelijk gebroken. Vantornout toonde zich de sterkste en reed solo naar de overwinning. Vantornout en Mettepenningen konden enigszins opgelucht ademhalen.

De dag na Middelkerke werd er op twee fronten gecrossed. In Lebbeke was Nys de beste, In Heerlen Pauwels. De twee tenoren voor de GvA waren er klaar voor.

Voor de sluitingsprijs waren de veldrijders zowel in België als in Nederland present. Stybar en Pauwels kozen voor Eeklo, Nys en Albert voor Valkenburg en de eerste editie van de caubergcross. Vantornout etaleerde zijn goede vorm met winst in de GP Eecloonaar. Bart Wellens reed met overmacht naar zijn eerste overwinning in Nederland.

Oostmalle vormde het decor voor het duel Pauwels-Nys. Telenet-Fidea had duidelijke afspraken gemaakt en de brigade moest Pauwels naar de eindoverwinning in de GvA loodsen. Het bleef spannend tot het eind tot een lekke band alles verbrodde voor de Kempenaar. Weg Nys, weg GvA. Albert won. Nys kwam als vierde over de streep en was even blij als de winnaar. Voor de achtste keer schreef hij het eindklassement op zijn naam.

Nog eenmaal moesten de veldrijders opdraven in Hasselt met de indoorcross. Stybar sloot zijn seizoen af met een spurtoverwinning tegen Nys in de 30 minuten durende wedstrijd. Even daarvoor had hij de tijdrit al gewonnen.

Een halfjaar cross weer voorbijgevlogen. Een periode waar de populariteit en de kijkcijfers de pan uit schoten. Een periode van strijd, duels en emotie. Een periode waar Meeusen toonde dat hij de toekomst heeft, Pauwels zijn wagonnetje heeft aangeklampt bij de top, Stybar de enige buitenlander is die de cross kan bepalen en ook in België een volksheld is, Albert die (verbaal) rustiger is geworden en bleek dat ‘den ouden – Sven Nys – nog niet versleten is.